خوش آن ساعت از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1334

1 با همه سیلی که شسته روی زمین را طرفه غباری ست چشم حادثه بین را

2 بار الم بی حد است و گرد کدورت پشت فلک را ببین و روی زمین را

1 از چاره عاجزم مژه اشکبار را ساکن چه سان کنم؟ رگ ابر بهار را

2 نتوان ستردن از دل خون گشته داغ عشق ناخن عبث مزن، جگر لاله زار را

1 نهفته ام به خموشی خیال روی تو را مباد کز نفسم بشنوند بوی تو را

2 ز سنگ محتسب شهر غم مخور ساقی سپرده ایم به پیر مغان سبوی تو را