آن تازه صنوبرش که خوشرفتار از مجد همگر رباعی 108

1 دلی که با غم عشق تو همنشین گردد نه ممکن است که با خوشدلی قرین گردد

2 به تلخ عیشی تن در دهد هر آندل کو به عشوه لب شیرین تو رهین گردد

1 جاءالشتاء و مل الدجی ظل بالحب و الراح این التوسل

2 در خز به خرگه بامنقل و مل این نکته یاد آر کالبرد یقبل

1 دگر چه چاره کنم عشق باز لشکر کرد به تیغ قهر دل خسته را مسخر کرد

2 قرار یافته کار مرا به هم بر زد سکون گرفته دلم را دگر به هم برکرد