روز نشاطست و عیش باده بیارید از کمال خجندی غزل 736

1 روز نشاطست و عیش باده بیارید و جام زآنکه به جان آمدم در غم ناموس و نام

2 هست مرا آرزو یک دو مراد از جهان صحبت یاران خوش صحت و شرب مدام

3 ور نبود هیچ ازین دولت حسن تو باد عشق تو ما را بس است درد تو ما را تمام

4 ذوق درونی و درد لازمه عاشقیست هر که در و این دو نیست عشق برو شد حرام

5 گرنه بشویم به می سینه پر جوش را از سر من کی رود این همه سودای خام

6 دیده بد فرصئی کور بود دایما عیش کنم لایزال نوش کنم می مدام

7 پشت و پناه من است سرو قد عالیت سایه عالیت باد بر سر ما مستدام فارغم

8 تا به تو وابسته ام کلی و جزوی کار از نیک و بد ایمنم از خاص و عام

9 سعی بسی کرده ام تا به تو ره برده ام غابت سعی کمال هست همین والسلام