1 روز آسایش و آرایش و دین و دنیاست روز افزایش و فضل و کرم و بذل و عطاست

2 هر طرف میگذری مجلس شکر است و سپاس هر کجا مینگری حلقه ی ذکر است و دعاست

3 هر کجا دل همه خرسندی و وجداست و نشاط هر کجا دیده همه روشنی و نور و ضیاست

4 من همه جرم و چه غم نوبت عفو است و گذشت من همه درد و چه غم وقت علاج است و دواست

5 بجهان دگر از قید تو گفتم بر هم می ندانستم کاین سلسله از زلف دوتاست

6 جان بدشواری میدادم، غافل که همی کشتگان نگهش را غم او جان افزاست

7 ما کجا عشق کجا! ای دل و ای جان حذری ما سفاهانی و او ترک وش و بی پرواست

8 از جمالت بخیال تو تولا جستم کاین همی خواب رباینده و آن هوش رباست