بسکه رنگین جلوه از لخت از جویای تبریزی غزل 201

1 بسکه رنگین جلوه از لخت دل شیدای ماست آه ما طاووس هند تیره بختیهای ماست

2 بر فراز عرش جوش بی نیازی می زنیم آسمان درد ته مینای استغنای ماست

3 اول دیوانگی فکر شهنشاهی بود سایهٔ بال هما سرمایهٔ سودای ماست

4 عالم تجرید را آزادی ما رونق است زینت پیراهن عریان تنی بالای ماست

5 گر رسی جویا به کنه خویشتن، عارف شوی باعث ایجاد عالم گوهر یکتای ماست