شهری است بزرگ و ما دروییم از عراقی غزل 206

1 شهری است بزرگ و ما دروییم آبی است حیات و ما سبوییم

2 بویی به مشام ما رسیده است ما زنده بدان نسیم و بوییم

3 بازیچه مدان، تو خواجه، ما را ما از صفت جلال اوییم

4 چوگان حیات تا بخوردیم در راه به سر دوان چو گوییم

5 تا خوی صفات او گرفتیم نشناخت کسی که در چه خوییم؟

6 می‌گفت عراقی از سر سوز: ما نیز برای گفت و گوییم