ز من نبوده فغانی که دوش از عرفی شیرازی غزل 514

1 ز من نبوده فغانی که دوش می کردم نصیحت غم روی تو گوش می کردم

2 فغان به شیوهٔ اهل دل است ای بلبل وگر نه من ز تو افزون خروش می کردم

3 گرم به جمع افسردگان قدم می رفت به نالهٔ همه را شعله نوش می کردم

4 ز صد وصال نیاید به شب، آن چه من به خیال ز شیوه های تو با عقل و هوش می کردم

5 چنان حلاوت لعل تو می ستودم دوش که نیش را متاثر ز نوش می کردم

6 اگر به راز فشانی لبم اجازت داشت چه ها به عابد طاعت فروش می کردم

7 نهم به این همه تردامنی، همان، عرفی که عیب زاهد پشمینه پوش می کردم