شد فصل بهار و گشتم از غصه هلاک از جامی رباعی 132

1 ای ز تو شق خرقه ماه منیر پیش تو مهر آمده فرمان پذیر

2 قصر نبوت به تو چون شد بلند کسر به مقصوره کسری فکند

1 ای صفت خاص تو واجب به ذات بسته به تو سلسله ممکنات

2 گر نرسد قافله بر قافله فیض تو در هم درد این سلسله

1 باشد اندر صورت هر قصه ای خرده بینان را ز معنی حصه ای

2 صورت این قصه چون اتمام یافت بایدت از معنی آن کام یافت