1 درعشق شد به رنگ دگر روزگار ما تغییر رنگ ماست خزان و بهار ما

2 از خویش می رویم سبکتر ز بوی گل بر طرف دامنی ننشیند غبار ما

3 ابر بهار در عرق شرم غوطه زد از مایه داری مژه ی اشکبار ما

4 همچون سپند، زآتش شوق تو می تپید روزی که داشت خانه به خارا، شرار ما

5 مانندگرد، کز رم آهو شود بلند آرام می رمد ز دل بی قرار ما

6 از تاب رشک در جگر لاله خون کند داغ تو گر بهار کند، در کنار ما

7 رفتیم و مانده است به جان چون قلم، حزین بر صفحه ی زمانه، سخن یادگار ما