از رفتن یارم بود آشوب قیامت از امیرعلیشیر نوایی

1 از رفتن یارم بود آشوب قیامت یارب مبرش جایی و دارش به سلامت

2 در هجر تو افتد به سرم انجم و گردون ای شام فراق تو مرا روز قیامت

3 ای ساکن جنت گل اگر بر سر طوبی مرئی نشدت بین سوی آن عارض و قامت

4 ای شیخ ریاضت کش اگر جانب رندان تشریف نیاری بودت محض کرامت

5 هر دم ز خیال تو به خون در سخن افتم گو عقل برو کاین ز جنون است علامت

6 چون بود تو نابود شد از برق تو ای دل چه سود کنون از مژه باران ندامت

7 دل ز اندوه دوران همه اطراف جهان گشت در گوشه میخانه شدش جای اقامت

8 بی وجد می ار شیخ درآمد به خرابات گو خرقه و سجاده گرو کن به غرامت

9 فانی چو شدی جرعه کش حافظ و جامی جمشید گدایی کند از جرعه جامت