1 روان‌پرور بود خرم‌بهاری که گیری پای سروی دست یاری

2 وگر یاری ندارد لاله‌رخسار بود یکسان به چشمت لاله و خار

3 چمن بی‌هم‌نشین زندان جان است صفای بوستان از دوستان است

4 غمی در سایه جانان نداری وگر جانان نداری جان نداری

5 بهار عاشقان رخسار یار است که هرجا نوگلی باشد بهار است