این شعر بود که جان از قائم مقام فراهانی رباعی 2

1 جلایر رفت و برخود کرد واجب که گیرد پول و بدهدشان مواجب

2 عمر را، هم سفر با خویش کرده عجب ها زان سبیل و ریش کرده

1 ای بزرگی که در دو عالم نیست جز تو مخدوم و جز تو محبوبم

2 خوب اگر بگذرد به من یابد از تو باشد همه بدو خوبم

1 چل روز ترا جایگهی تیره دهم چوب گل و شور بای به، جیره دهم

2 گر ، به نشدی بالله اگر من باشم زنجیر کنم ترا نه زنجیره دهم