این شعر بود که جان از او در تعب است از قائم مقام رباعی 2

1 غیر ذات الثلث والاثنین والهوافتح ذاک بالجمله

2 ث،ش ت-ق- ی ه- و- ا

1 زاهد چه بلائی تو که این رشته تسبیح از دست تو سوراخ به سوراخ گریزد

2 خلق ار همه دنبال تو افتند عجب نیست یک بره ندیدم که ز سلاخ گریزد

1 هر کس که ز روز بد بترسد باید نخورد غذای نفاخ

2 زیرا که چو نفخ از آن غذا خاست ناچار برون جهد ز سوراخ