می‌جهد برق ز آه دل غم‌پیشهٔ از سلیم تهرانی غزل 55

1 می‌جهد برق ز آه دل غم‌پیشهٔ ما شعله دارد حذر از تیر نی بیشهٔ ما

2 سبزهٔ دانهٔ نخجیرگه عنقاییم همه از چشمهٔ دام آب خورد ریشهٔ ما

3 اثر توبه ز هرجا که نمودار شود همچو دیوانه پی سنگ دود شیشهٔ ما!

4 کار ما تشنه‌لب مزد کسی نیست، که هست موج زن چون مه نو، آب زر از تیشهٔ ما

5 در خصومت نه سپهریم و نه سیاره سلیم از چه اندیشه کسی را بود اندیشهٔ ما؟