معلوم کز ترشح اشکی چه کم از عرفی شیرازی غزل 358

1 معلوم کز ترشح اشکی چه کم شود آن آتشی که از دل جیحون علم شود

2 گر غم شود هلاک، شهیدان عشق را در روضه بحث بر سر میراث غم شود

3 داند غبار دردم و آسوده خواندم یا رب که چند گه به وفا متهم شود

4 فردا که تیغ باز کشد زیور بهشت آرایش مزار شهیدان ستم شود

5 تا شد سفال میکده آئینهٔ مراد بی بهره آن که در طلب جام جم شود

6 صد کام در دلم گذرد چون رسم به دوست مانند آرزو که دچار کرم شود

7 این نشأ کس به طینت عرفی نشان نداشت کز سومنات خیزد و مرغ حرم شود