از برم دل می برد هر دم از جویای تبریزی غزل 1028

1 از برم دل می برد هر دم به رنگ تازه ای دلبر نازک نهالی، شوخ و شنگ تازه ای

2 تازجوش بولهوس رنگش با باد شرم رفت ریخت بر روی هوا طرح فرنگ تازه ای

3 ترک چشم مست او در هر مژه بر هم زدن با دل عشاق ریزد رنگ جنگ تازه ای

4 ترک چشم او ز هر مژگان بهم سودن بریخت بر دل غمدیده یک ترکش خدنگ تازه ای

5 می دهد جویا ز هر جامی که بر لب می نهد گلشن امید ما را آب و رنگ تازه ای