هرگز نرسد رشحهٔ کامی به از حزین لاهیجی غزل 92

1 نهفته ام به خموشی خیال روی تو را مباد کز نفسم بشنوند بوی تو را

2 ز سنگ محتسب شهر غم مخور ساقی سپرده ایم به پیر مغان سبوی تو را

1 گردی ز آستان تو یا مبدء النعم چشم امیدوار مرا منتهی الرّجا

2 سر کی فرود آیدم، الا به طوق تو؟ لالای کمترین توام، خالص الولا

1 حلاوت در مذاقم نیست آب زندگانی را نفس باشد رگ تلخی، شراب زندگانی را

2 پر پرواز باشد رنگ و بوی مستعار او وفا نبود گل پا در رکاب زندگانی را