از آن تنها کند پرخون از مشتاق اصفهانی غزل 259

1 از آن تنها کند پرخون دل من که هر دل را نخواهد چون دل من

2 بسختی چون دل لیلی دل او بنرمی چون دل مجنون دل من

3 چه حالست اینکه چشمت بر دل غیر زند تیر و کشد در خون دل من

4 بدامت بیشتر نالد که سختی ز دلها می‌کشد افزون دل من

5 بیا از دوریت تا چند باشد غمین جان من و محزون دل من

6 هنوز آنچشم بود از فتنه خالی که شد بر شیوه‌اش مفتون دل من

7 درین گلشن کدامین غنچه مشتاق دلش باشد ز تنگی چون دل من