1 ز پندار خود رهبری بر مساز مرو ای برادر چنین بر مجاز

2 اگر روی داری به روی محق به بت‌خانه حق است کردن نماز

3 وگر با خود از خود بری چون مسیح سر سوزنی از تو جویند باز

4 به خود ناقصی کاملی کن طلب ز من بشنو ای بی‌خبر مُخِّ راز

5 مکن هیچ اضداد را تربیت که عنبر نسازد کسی از پیاز

6 ز دروازهٔ شهر دنیا به خود برون کی توانی شدن بی‌جواز

7 به صبح هدایت توانی رسید به انوار روز از شب دیرباز

8 که من تا ز ظلمت برون آمدم بسی روز کردم شبان دراز

9 نزاری به پای هوا و هوس دویدی بسی در نشیب و فراز

10 کنون از تک و پوی ایمن شدی مرو بیش ازین در پی حرص و آز

11 طمع بگسل و بیش از این وا مگیر ز دامان امید دست نیاز