1 غم نیست دلا در دی، گر توبه ز می کردی؛ بشکن، چو بهار آمد، هر توبه که دی کردی

2 گفتی: کنمت رحمی، کردی؛ چو زغم کشتی! ای سست وفا دیدی، کی گفتی و کی کردی؟!

3 نه کرد و نه خواهد کرد، آتش به نی ای مطرب؛ کاری که تو با جانم، از ناله ی نی کردی

4 تا دل ز غمت دم زد، کشتیش؛ کنون بنگر جرمی که زوی دیدی، ظلمی که بوی کردی!

5 تا کی بجهان جویی، افزونی عمر آذر خود گوی چه افزودت، این عمر که طی کردی؟!