مرا سری است که بر از امیر شاهی سبزواری غزل 31

1 مرا سری است که بر خاک آستانه اوست چو تیر غمزه کشد جان و دل نشانه اوست

2 شب دراز چه پرسی که چیست حالت شمع؟ دلیل سوز دلش رنگ عاشقانه اوست

3 در این صحیفه نخواندم خط خطا، زانرو که هر چه مینگرم نقش کارخانه اوست

4 عجب مدار که خواب اجل برد ناگه مرا که شب همه شب گوش بر فسانه اوست

5 سرود مجلس اگر نیست گفته شاهی چگونه دیده خلقی تر از ترانه اوست؟