1 عید است و حق عید بباید شناختن وز باده نوش کردن و بربط نواختن

2 شرع است حق روزه به طاعت گزاردن شرط است حق عید به عشرت شناختن

3 اکنون که چنگ و نای به یک جای ساختند وقت است وقت با قدح باده ساختن

4 چوگان زلف و گوی زنخدان یار گیر در روز عید رسم بود گوی باختن

5 بر اسب باده سوی طرب تاختن بریم زیرا به عید رسم بود اسب تاختن

6 گر کینه آختن ز ره و رسم عادت است از غم سزد به قوت می کینه آختن

7 ور سر فراختن ز بزرگی و همت است باید به مدح صدر اجل سر فراختن

8 مخدوم ساده سید مشرق که کار اوست ناصح عزیز کردن و حاسد گداختن