آزرده چو شد ز از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 39

1 آزرده چو شد ز زخم نشتر دستت از کردۀ غمزه برد کیفر دستت

2 گر چشمۀ خون گشت روان بر دستت نشگفت چو باشد دلم اندر دستت