هرگز نیامده است و نیاید از جویای تبریزی غزل 774

1 هرگز نیامده است و نیاید ز ما غلط ما و گله ز خوی تو کذب، افترا، غلط

2 وصف لطافت تو همین بس که می کند با بوی گل غبار رهت را صبا غلط

3 بایست جاد دل به تو جان داد و آرمید کردند بیدلان تو در ابتدا غلط

4 اجزای کین و جور تو پا تا به سر صحیح اوراق مهر و لطف تو سر تا بپا غلط

5 فرسنگها به یک قدم از ره فتاده دور بنهاده در طریق وفا هر که پا غلط

6 جویا هر آنچه در حق ما گفته است غیر واهی، دروغ بیهده، پا در هوا، غلط