می ده که ز جانم از حکیم نزاری قهستانی رباعی 100

1 می ده که ز جانم رمقی بیش نماند صبرم ز دل مصلحت اندیش نماند

2 حیض همه روزه داشت زان شد مستور وز دختر رز هیچ که عذر پیش نماند