عراقی

عراقی

عراقی
عراقی

کشید کار ز تنهاییم به شیدایی از عراقی غزل 298

غزل 298 ام از 613 غزلیات

کشید کار ز تنهاییم به شیدایی

1 کشید کار ز تنهاییم به شیدایی ندانم این همه غم چون کشم به تنهایی؟

2 ز بس که داد قلم شرح سرنوشت فراق ز سرنوشت قلم نامه گشت سودایی

3 مرا تو عمر عزیزی و رفته‌ای ز برم چو خوش بود اگر، ای عمر رفته بازآیی

4 زبان گشاده، کمر بسته‌ایم، تا چو قلم به سر کنیم هر آن خدمتی که فرمایی

5 به احتیاط گذر بر سواد دیدهٔ من چنان که گوشهٔ دامن به خون نیالایی

6 نه مرد عشق تو بودم ازین طریق، که عقل درآمده است به سر، با وجود دانایی

7 درم گشای، که امید بسته‌ام در تو در امید که بگشاید؟ ار تو نگشایی

8 به آفتاب خطاب تو خواستم کردن دلم نداد، که هست آفتاب هر جایی

9 سعادت دو جهان است دیدن رویت زهی! سعادت، اگر زان چه روی بنمایی!

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر کشید کار ز تنهاییم به شیدایی

شاعر شعر کشید کار ز تنهاییم به شیدایی چه کسی است ؟

شاعر شعر کشید کار ز تنهاییم به شیدایی عراقی می باشد.

شعر کشید کار ز تنهاییم به شیدایی در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 7 سروده شده است.

قالب شعر کشید کار ز تنهاییم به شیدایی چیست ؟

قالب شعر کشید کار ز تنهاییم به شیدایی غزل است

مضمون اصلی شعر کشید کار ز تنهاییم به شیدایی چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی است.
بنر