درونِ مجمعِ مردان از حکیم نزاری قهستانی غزل 407

1 درونِ مجمعِ مردان پریشان در نمی‌گنجد محبّت خانه خالی کن که جز جان در نمی‌گنجد

2 به ترکِ خویشتن داری بگو گر دوست می‌خواهی که در میدانِ سربازان تن‌آسان در نمی‌گنجد

3 اگر تو در میان باشی بود او بر کنار از تو برو شرکت پذیرفتن به امکان در نمی‌گنجد

4 به درویشی قناعت کن اگر سلطانی‌ت باید که در خلوتگه سلمان سلیمان در نمی‌گنجد

5 جهودِ نفسِ ناقص را کجا آن منزلت باشد که تا از خود برون ناید مسلمان در نمی‌گنجد

6 اگر در حضرتِ عزّت نزاری ره نمی‌یابد گدایی را چه حد باشد که سلطان در نمی‌گنجد