از سینه دل جدا به تپیدن از جویای تبریزی غزل 555

1 از سینه دل جدا به تپیدن نمی شود مرغ قفس رها به رمیدن نمی شود

2 بگذار لحظه ای لب خود را بکام ما آب عقیق کم به مکیدن نمی شود

3 پای تعلق از سرمستی بکش که یار رام کسی به ناله کشیدن نمی شود

4 دیدم ترا ز دور ولی چون کنم که دل هرگز تسلی از تو به دیدن نمی شود

5 بگذار پا به راه توکل که کارها جویا به گفتن و به شنیدن نمی شود