از عشق مهی چو برلب از نجم‌الدین رازی رباعی 56

1 عشاق تو از الست مست آمده اند سر مست ز بادهٔ الست آمده اند

2 می می نوشند و پند می ننیوشند کایشان ز الست می پرست آمده اند

1 این هفت سپهر در نوشتیم آخر وز دوزخ و فردوس گذشتیم آخر

2 هم شد فدی تویی تو مایی ما وی دوست تو ما و ما تو گشتیم آخر

قال‌الله تعالی: «وهو الذی یبدو الخلق ثم یعیده» ,

و قال النبی صلی‌الله علیه وسلم: «یموت الناس علی ما عاش فیه و یحشر الناس علی مامات علیه» ,