1 وجودم را غم عشق تو ای بی‌باک می‌سوزد کجا این را توان گفتن کز آتش خاک می‌سوزد

2 میی در ساغر دل دارم از شوق سیه‌مستی که موج از گرمی آن چون خس و خاشاک می‌سوزد

3 حدیث خوبی او از من حیران چه می‌پرسی که برق حسن خوبان خرمن ادراک می‌سوزد

4 قدمگاه قدح‌نوشان سرمست است، ازان دایم چراغ لاله در شب‌ها به پای تاک می‌سوزد

5 به زیر لب سلیم افغان خود را می‌کنم پنهان که این آتش اگر گردد بلند، افلاک می‌سوزد