از تاب جگر دوش روانم از ابن یمین فریومدی رباعی 62

1 زلف مشکین تو سرمایه سود است مرا لعل شیرین تو شور دل شیداست مرا

2 بیتو با خود نیم ایدوست ولیکن چکنم هست دشمن ز پس و پیش و چپ و راست مرا

1 شاد آنک عیش برطرف بوستان کند وین موسم بهار بفصل خزان کند

2 فصل بهار موسم گلها و لاله هاست فصل خزان حقیقت آنرا بیان کند

1 اگر بیابم از آن ترک دلستان بوسه ز حور یافته باشم درینجهان بوسه

2 بر آسمان لطافت مهی است عارض او خوشا اگر دهد آن ماه آسمان بوسه