1 مرا هوای سحرگه پیام آورد نسیم بوی بهشتی از آن دیار آورد

2 دلم به مقدم او پر زلعل و در طبقی به دست مردم چشمم پی نثار آورد

3 غلام فصل بهارم که هر ورق زگلش مرا به تازه پیامی زروی یار آورد

4 کجاست بلبل خوش نغمه گو بیا و ببین که باد صبح نسیمی زنوبهار آورد

5 به صد زبان نتوان گفت شکر این نعمت اگر چه از پس صد ساله انتظار آورد