1 به تو میسزد سرا پا همه ناز و کبریائی که مسلمی بخوبی و تو راست پارسائی

2 نشنیده ای زمطرب بجز از حدیث هجران که زبند بندش آید همه نغمه جدائی

3 تو زپرده گر درآئی چکنی بجان مردم که زعشوه نهانی دل خلق میربائی

4 چه کنی ملامت دل که تو بت پرستد از جان که چه آینه بیارند تو خویشتن ستائی

5 سوی کشور دگر رو پی دین و دل نگارا که زپارس برفکندی تو رسوم پارسائی

6 تو چو برق برگذشتی و بسوخت خرمن ما که بشعله خار و خس را نه سزاست آشنائی

7 نبود دلی که نبود بشکنج طره او که بچین زلفش آشفته تو هم دلی فزائی