1 ایساقی آتش دست زآن آب شرار انگیز از خم بسبو افکن از شیشه بساغر ریز

2 افسرده دلم مطرب پژمرده گلم ساقی بنشین و بده جامی دستی بزن و برخیز

3 آتشکده کن دلرا زآن شعله جواله خضرت بفزا جان را زآن آب شرار انگیز

4 گر شاهد و ساقی هست جشنی کن و خوش بنشین ور زاهد و شیخ آمد جهدی کن و هان بگریز

5 زاهد چه بری حسرت از عشرت میخواران این عیش خداداد است با حکم قضا مستیز

6 ساقی چو بود ساده در دست بط و باده در آب فکن تقوی بر باد بده پرهیز

7 ساید نمکم بر دل آن خنده شکربار ناسور بود زخمم زآن زلفک عنبربیز

8 چندان که کند تکفیر شیخم بسر منبر آشفته بگوید باز آن نکته کفر آمیز

9 گر مهر علی کفر است سرشارم از آن باده ناچار کند سر زی ساغر چو شود لبریز