1 ایا به محمدت و بر و مکرمت معروف خط علوم و ادب را شمایل تو حروف

2 رشید ملک، ادیب عمید، زین الدین چو دین به هر صفتی کز ثنا رود موصوف

3 محل کلک تو را رتبت زمین و زمان بنان و نطق تو را قوت رماح و سیوف

4 بدین محل که تویی کم ز رتبت تو بود اگر دوات تو را زلف حور باشد صوف

5 شنیده ای که چه اعجوبه ساختند از من ستاره گاه گاه مسیر و زمانه وقت صروف

6 چو در صنوف معانی مرا نبود نظیر چه در رسید مرا از بلا، صنوف صنوف

7 به من رسد هم جور از زمانه پنداری که قصد او همه از بهر من بود موقوف

8 همیشه رنج و عنا در صفات حال من است چنانکه در صفت ایزدی رحیم و رئوف

9 اگر اسیر حوادث شدم شگفت مدار به مهر و ماه رسد نکبت خسوف و کسوف

10 ز خوف بی درمی چون رهم دراین ایام که حال فضل تباه است و راه جود مخوف

11 بخوان دعای مرا پس بخر ثنای مرا که نام محتشمان را ثنا کند معروف

12 پناه من ز صروف زمانه مجلس توست همیشه باد مکاره ز مجلست مصروف