اقبال را بقا نبود از ابن یمین فریومدی قطعه‌ 229

1 گردش گردون بکامم گر نباشد گو مباش ورز مهرش بر سرم افسر نباشد گومباش

2 گر هنرمند از کسی یاری نیابد گو میاب چون هنر یارست اگر یاور نباشد گو مباش

1 منت ایزد را که بخت نوجوان پیرانه سر رهنمایم گشت سوی شهریار بحر و بر

2 سرور و سردار شرق و غرب تاج ملک و دین داور و دارای گیتی خسرو جمشید فر

1 آن پریچهره که صد عاشق زارش باشد همچو من بسته بهر موی هزارش باشد

2 آتشی در دل من قهر تو افروخت چنانک شعله صاعقه برقی ز شرارش باشد