به اقبال از سفر چون مرکب از محتشم کاشانی غزل 274

1 به اقبال از سفر چون مرکب آن نازنین آید به استقبال خیل او تزلزل در زمین آید

2 به سرعت شخص طاقت پا بگرداند ز پشت زین دمی کان سرو آزاد زمین بر روی زین آید

3 چو او بر خانه زین جان کند بهر تماشایش فغان و ناله از دلها و از چرخ برین آید

4 زمین پر گردد از نقش جبین ماه رخساران در آن فرخ زمان کان آفتاب مه جبین آید

5 به حکم دل ز لعل یار داد خویش بستانم مرا روزی که ملک وصل در زیر نگین آید

6 ختائی ترک آمد محتشم این که در جنبش به یک دنباله از آهوی مشگینش به چین آید