عقل اگر گوید به از حکیم نزاری قهستانی غزل 305

1 عقل اگر گوید به وصل عشق حاجتمند نیست راست میگوید که ضدّان را به هم پیوند نیست

2 بندگی کن تا بود در حضرت عشقت قبول پادشاهان را به استحقاق خویشاوند نیست

3 امر و نهی عشق جاویدست در ملک وجود طمطراق عقل حالا بیش روزی چند نیست

4 دوست چون از در درآمد خانه خالی شد ز غیر خانه ی دل غیر جای خلوت دلبند نیست

5 گر شدم شوریده ی زنجیره ی زلفین دوست بند فرماییدش آن را کش قبول پند نیست

6 پالهنگ شوق باید گردن مشتاق را آهنی بر پای نادانی نهند این بند نیست

7 زین شکر نی کز زمین قهستان برخاسته ست خوب تر در مصر اگر انصاف خواهی قند نیست

8 الحق از جان هیچ شیرین تر بود شیرین تر است خود لبش میگوید آنک حاجت سوگند نیست

9 چون نزاری تشنه ای وز چشمه های چشم سر در میان بحر غرقاب است و هم خرسند نیست