بی روی تو خونابه از اوحدالدین کرمانی رباعی 234

1 در نفی تو خلق را امان نتوان داد جز در ره اثبات تو جان نتوان داد

2 با آنکه زتو هیچ مکان خالی نیست در هیچ مکان از تو نشان نتوان داد

1 چون شخص به نورِ ذکر بینا گردد موسی صفت او به طور سینا گردد

2 عیسی زبان در قدم و دم باشد در گنبد نیلگون مینا گردد

1 در دایرهٔ وجود موجود تویی مقصود نگویمت که معبود تویی

2 گر در غزلی نام خط و زلف برم می دان که بهانه است مقصود تویی