1 هند و ایران برادران همند زبدهٔ نسل آریا و جمند

2 آن‌یکی شیر وآن‌دگر خورشید نزد مردم به راستی علمند

3 پارس شیر است و هند خورشید است پشت بر پشت پاسدار همند

4 سیرچشمند هر دو چون خورشید گرچه چون شیرگرسنه شکمند

5 صاحب همتند و جود و سخا زان به هرجا عزیز و محترمند

6 هر دو والاتبار و صاحب قدر هر دو عالیمقام و محتشمند

7 فخر تاریخ و زینت سیرند معدن علم و منبع حکمند

8 مُنزل وحی و مهبط الهام مخزن فکر و صاحب هممند

9 عاشق میهمان و طالب ضیف خصم دینار و دشمن درمند

10 هر دو حیران ز شاه تا به گدا هر دو عریان ز فرق تا قدمند

11 شهره اندر مروتند و وفا مثل اندر سخاوت و کرمند

12 در تحمل نظیر «‌لچمن‌» و «‌رام‌» در شجاعت عدیل روستمند

13 در ره هند جان گرفته به کف اهل ایران‌، از آن به عده کمند

14 مغول و ترک و روس در ره هند بر سر قتل و غارت عجم اند

15 خام‌طمعان هماره در این ملک حامل فقر و درد و رنج و غمند

16 هر به قرنی دو ثلث مردم ما زبن بلیات خفته در عدمند

17 نیست بر هند منتی کایشان همچو ما در شکنجه و المند

18 باد لعنت به طامعان بشر کایت ظلم و مظهر ستمند

19 بر سر راه هند صحراییست که در او غول و دیو و دد بهمند

20 آدمیزادی ار در او باقیست در عداد وحوش منتظمند

21 کاردانان مملکت کم و بیش بستهٔ آب و نان و بیش و کمند

22 معده خالی و پای بر سر گنج تشنه‌کامند و در کنار یمند

23 منت ایزد که هند گشت آزاد خلق باید که قل اعوذ دمند

24 صحبت هند شد به نفت بدل و اهل ایران ز صحبتش دژمند