فزاید ز خط حسن نازک عذاران از جامی غزل 727

1 فزاید ز خط حسن نازک عذاران علیکم بحسن الخط ای دوستداران

2 شود تازه از خط بهار نکویی بدان گونه کز سبزه عهد بهاران

3 میا خوی فشان می چکان از رخ و لب به هم بر مزن وقت پرهیزگاران

4 قرارت نه این بود با ما ز اول که باشی قرار دل بی قراران

5 ندانم چه بود اینکه گشتند آخر چنین ناامید از تو امیدواران

6 شد از تیغ مهرت دلم پاره پاره چو ابرو ازو هر مژه اشکباران

7 قدح گیر جامی که جز می نبخشد فراغت ز درد سر هوشیاران