در عشق تو ای نگار پر کینه و جنگ از ابوسعید رباعی 392

1 از زهد اگر مدد دهی ایمان را مرتاض کنی به ترک دینی جان را

2 ترک دنیا نه زهد دنیا زیراک نزدیک خرد زهد نخوانند آن را

1 تا مهر ابوتراب دمساز منست حیدر بجهان همدم و همراز منست

2 این هر دو جگر گوشه دو بالند مرا مشکن بالم که وقت پرواز منست

1 از کعبه رهیست تا به مقصد پیوست وز جانب میخانه رهی دیگر هست

2 اما ره میخانه ز آبادانی راهیست که کاسه می‌رود دست بدست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما