- لایک
- ذخیره
- شاعر
- عکس نوشته
- ثبت کامنت
- دیگر شعرها
1 در مدح تو اگر چه مجالی فسیح بود وین بنده را زبان عبارت فصیح بود
2 چندان که خواستم که کنم نظم مدحتی نه معنی غریب و نه لفظی ملیح بود
3 چون بادپای خوشرو اندیشه گرم کرد از عجز درسر آمد و عیبی قبیح بود
4 گفتی قلم شدست مرا دست با قلم وین از کسل نبود که عجز صریح بود
5 بسیار گرد طبع پریشان برآمدم نه پاسخی بجای و نه عذری صحیح بود
6 تا عاقبت زعقل شنیدم که موجبش این بود و بس که قدر تو بیش از مدیح بود