در هوایت عاشقان مستمند از قاسم انوار غزل 293

1 در هوایت عاشقان مستمند روز و شب مدهوش و مست حیرتند

2 تا کجا خواهند رسیدن حال دل؟ هجر مشکل، یار ما مشکل پسند

3 یاد وصلش مس جان را کیمیا خاک پایش چشم جان را سودمند

4 هرکه رویت دید نیکو بخت شد وآنکه سودای تو دارد سربلند

5 گفته ای:از عاشقان رنجیده ام تلخ چون شد،یارب،آن دریای قند؟

6 دور بودن از رفیقان تا به کی؟ جور کردن بر محبان تابچند؟

7 در ره او جان و دین و دل بباز یاد دار از قاسمی این هر سه پند