در وادی عشق دوش نالان از مشتاق اصفهانی رباعی 216

1 گوشت کجا بناله‌ام ای‌دل فریب هست آن گلبنی که صد چو منت عندلیب هست

2 در وادیی که شوق بود راهبر چه باک گر هر قدم هزار فراز و نشیب هست

1 گل همنشین خار و خس در دامن گلزارها وز خارخار عشق گل در جان بلبل خارها

2 تنها نه من از گلرخان هر دم کشم آزارها یاری ندیده یارئی زین غیر پرور یارها

1 دلم ز خاک ره آن غیرت پری برداشت ز دستم این گهر افتاد و گوهری برداشت

2 از آن بداغ جنون سرخوشم که نتواند زمانه از سرم این تاج سروری برداشت