1 درین ره هرچه جونی آن بیابی بجو نقدی که ناگاهان بیابی

2 بکوی او دلی کم کن که آنجا یکی دل گم کی صد جان بیابی

3 به جان گر طالب یک درد باشی طلب تا کرده صدر درمان بیابی

4 گری بر خویش چون ابر بهاران که سر سبزی ازین باران بیابی

5 شب وصل آن هم خندان لبی ها چو شمع از دیدهٔ گریان بیابی

6 دگر از بافتن سپری ندانی چنین گنجی اگر پنهان بیابی

7 کمال بر هر زمانی باید او را هنوزش همچنان جویان بیابی