در این مقام فرح‌بخش و از عبید زاکانی قصیده 42

1 در این مقام فرح‌بخش و جای روحفزای بخواه باده و بر دل در طرب بگشای

2 به عیش کوش و حیات دو روزه فرصت دان چو برق میگذرد عمر، کاهلی منمای

3 به دستگیری ساغر خلاص شاید یافت ز جور وهم زمین گرد آسمان پیمای

4 به پایمردی گلگونه میتوان رستن ز دست حادثهٔ روزگار محنت زای

5 طریق زهد نه راهست گرد هرزه مگرد حدیث توبه نه کار است زان سخن بازآی

6 شراب خوار، به بزم خدایگان جهان به کام عیش و طرب راه عمر میپیمای

7 جهان فیض و کرم رکن دین عمیدالمللک که باد تا به ابد در پناه لطف خدای

8 فروغ رایش چون آفتاب عالمگیر اساس جاهش مانند قطب پا بر جای