1 در این ویران سر بی‌جا کسی منزل نمی‌گیرد اگر گیرد کسی مجنون بود عاقل نمی‌گیرد

2 نمی‌پاشی چرا از مخزن دل اشک گلناری جز این یک میوه باغ زندگی حاصل نمی‌گیرد

3 دلم دایم به ترک آرزوی غیر می‌کوشد چرا پس خود دمی از آرزوها دل نمی‌گیرد

4 به آسایش دلم الفت نمی‌دارد عجب دارم که این کشتی ز بدبختی به خود ساحل نمی‌گیرد

5 به اوضاع جهان مایل شدن اندازه دارد مسافر کار را چندان به خود مشکل نمی‌گیرد

6 به تقوای فقیه شهر می‌خندند نادان چرا پس کامل ما عبرت از جاهل نمی‌گیرد

7 اگر این است اوضاع جهان (صامت) که من بینم کسی من بعد از این غیر از ره باطل نمی‌گیرد