در این دو هفته که با گل مدار از حزین لاهیجی غزل 417

1 در این دو هفته که با گل مدار می‌گذرد پیاله گیر که ابر بهار می‌گذرد

2 به این خوشم که شب هجر، تیره‌روزان را به یاد صبح بناگوش یار می‌گذرد

3 به حیرت از روش چشم می‌پرست توام که دور مستی او در خمار می‌گذرد

4 از آن شبی که به زلف تو کرد شانه کشی هنوز باد صبا مشکبار می‌گذرد

5 خجسته باد صباحی که میگساران را به روی ساقی مشکین‌عذار می‌گذرد

6 حیات خواجهٔ دل‌مرده بین که روز و شبش به فکر عالم ناپایدار می‌گذرد

7 ز دور چرخ چه اندیشم، از فلک چه کشم؟ مرا به گردش ساغر مدار می‌گذرد

8 چرا دراز نباشد شب فراق حزین؟ سخن ز سلسلهٔ زلف یار می‌گذرد