در عالم توحید چه پستی از عمادالدین نسیمی غزل 5

1 در عالم توحید چه پستی و چه بالا در راه حقیقت چه مسلمان و چه ترسا

2 در صورت ما چون سخن از ما و من آید در ملک معانی نبود بحث من و ما

3 در نقش و صفت نام و نشانی نتوان یافت آنجا که کند شعشعه ذات تجلی

4 ذرات جهان را همه در رقص بیابی آن دم که شود پرتو خورشید هویدا

5 در روی تو ار ذات بود غایت کثرت وحدت بود آن لحظه که پیوست بدانجا

6 انجام تو آغاز شد، آغاز تو انجام چون دایره را نیست نشانی ز سر و پا

7 بشناس تو خود را و شناسای خدا شو روشن شود ای خواجه تو را سر معما

8 ور زانکه تو امروز به خود راه نبردی ای بس که به دندان گزی انگشت، تو فردا

9 مستان الستند کسانی که از این جام در بزم ازل باده کشیدند به یکجا

10 این است ره حق که بیان کرد نسیمی والله شهیدا و کفی الله شهیدا