1 ای در ندب علو فلک را قدر تو سه ضربه داده پیشی

2 در لوح فضای بارگاهت مه بوده در آرزوی خیشی

3 از مرتبه طیلسان برجیس زیر قدمت کند فریشی

4 دولت به طریق مهر و پیوند با خاک درت گرفته خویشی

5 اقبال که هندوی در تست هستت ز جریده حویشی

6 داغ حبشی کشیده بر روی تا باشد بنده ای به حیشی

7 در ملک شبان حزم تو یافت از سیرت گرگ طبع میشی

8 هم روزی معده های آزی هم مرهم سینه های ریشی

9 در ساغر نیکخواه نوشی در دیده بدسگال نیشی

10 از جام جهان نمای خاطر کیخسرو روزگار خویشی

11 وهمم نشود محیط بر تو زیرا که ز حد وهم بیشی